Żywokost lekarski – właściwości i zastosowanie

Nazwa Symphytum pochodzi z języka greckiego i oznacza „spajać kości”. Żywokost już za czasów Nerona stosowano jako remedium na wszelkie zranienia, złamania i reumatyzm…

Żywokost lekarski to wieloletnia roślina pochodząca pierwotnie z Europy i Azji, jednak porasta dziko także pozostałe kontynenty. Jej wzrostowi sprzyjają wilgotne siedliska nad brzegami wód czy w pobliżu kanałów. Inne nazwy jakimi określa się żywokost lekarski to m.in. kosztywał i żywy gnat.

Żywokost lekarski – właściwości lecznicze

W lecznictwie surowiec stanowi głównie korzeń żywokostu stosowany zewnętrznie. Niekiedy wykorzystuje się także liście, które służą do otrzymywania nalewki. Ze względu na obecność w korzeniu alkaloidów pirolizydynowych, które mogą drażnić wątrobę zaleca się stosowanie nalewki wyłącznie pod kontrolą lekarza lub fitoterapeuty – mimo iż nie potwierdzono obecności alkaloidów w liściach. Główną substancją występującą w korzeniu żywokostu jest alantoina, która ułatwia gojenie się ran, działa przeciwzapalnie i przyspiesza regenerację uszkodzeń skóry. Działanie przeciwzapalne surowca dodatkowo wzmacnia kwas rozmarynowy. Taniny obecne w korzeniu żywokostu p osiadają właściwości ściągające, natomiast śluzy łagodzą podrażnienia.

Żywokost lekarski – zastosowanie

Żywokost lekarski, w postaci maści lub olejku, znajduje zastosowanie przede wszystkim w leczeniu urazów, w pęknięciach, podrażnieniach skóry, zwichnięciach. Ponadto olejek wykorzystuje się do nacierań w artretyzmie stawów, a także jako środek na tkankę bliznowatą. Nalewka natomiast stosowana jest m.in. w owrzodzeniach żołądka i zespole jelita wrażliwego.

Preparatów z żywokostu nie wolno stosować w ciąży, a także na otwarte rany i otarcia!

Sprawdź również:  Jesion mannowy - właściwości i zastosowanie

Mogą Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *