Zioła w „starciu” z menopauzą i klimakterium

Menopauzą określa się ostatnią w życiu kobiety miesiączkę, występującą zazwyczaj ok. 50 roku życia. Poprzedzona jest ona trwającym ok. 5 lat okresem przedmenopauzalnym, podczas którego dochodzi do stopniowego tłumienia czynności jajników. Klimakterium natomiast, czyli przekwitanie, obejmuje premenopauzę oraz rok po menopauzie. Jest to czas występowania dokuczliwych objawów, wynikających ze spadku poziomu estrogenów.

Do najczęstszych, a zarazem najbardziej dokuczliwych objawów klimakterium należą: uderzenia gorąca, wahania nastroju, nocne poty. Po menopauzie szczególnie istotnym problemem staje się zwiększone ryzyko chorób serca oraz osteoporozy.

Poza hormonalną kuracją zastępczą bardzo wiele kobiet decyduje się na kuracje naturalne. Rośliny występujące w preparatach stosowanych na menopauzę zawierają w swoim składzie związki o strukturze zbliżonej do hormonów płciowych, tzw. fitoestrogeny, Ich niewątpliwą zaletę, w porównaniu z syntetycznymi estrogenami, stanowi fakt, że nie powodują zwiększenia ryzyka zachorowania m.in. na raka piersi i macicy, zakrzepicę czy choroby serca. Wśród roślin tych szczególnie cenione są niepokalanek pieprzowy (Vitex agnus castus) i pluskwica groniasta (Cimcifuga racemosa). Zioła te stabilizują stężenie hormonów, łagodzą depresyjny nastrój, uderzenia gorąca i suchość pochwy. Udowodniono także, że w krajach, w których powszechnie spożywa się soję, kobiety znacznie rzadziej odczuwają przykre objawy menopauzy. W związku z tym zaleca się regularne jedzenie soi, bądź przyjmowanie preparatów zawierających izoflawony sojowe – najlepiej wybrać produkty zawierające genisteiną i daidzeinę. Natomiast chcąc dodatkowo złagodzić przygnębienie, które często towarzyszy zmianom hormonalnym, nie zaszkodzi sięgnąć po preparat z dziurawcem!

Sprawdź również:  Maść "na ała" - przepis, działanie i zastosowanie

Mogą Cię zainteresować

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *